W ramach projektu Fundacja zrealizowała film długometrażowy rzucający inne światło na zapomnianą już historię polskich ekspatriantów deportowanych z Kresów na Syberię w 1940 roku.
Film koncentruje się głównie na historii tysięcy zesłańców, stacjonujących w obozach dla uchodźców w Afryce w latach 40-tych, wśród których znalazła się także babcia pomysłodawcy filmu. Dokument ukazuje szereg konsekwencji banicji dla ocalałych, dorastające polskie dzieci na Syberii i w Afryce, a także wpływ deportacji na kształtowanie poczucia polskości u dzieci i identyfikacji ekspatriantów z własną ojczyzną, a także wnuków zachowujących, popularyzujących wiedzę o polskim dziedzictwie narodowym na całym świecie czy krzewiących miejsca pamięci.
Projekt służy zachowaniu polskiego dziedzictwa kulturowego i historycznego poprzez zaangażowanie/ udział Polonii/ Polaków w pracach mających na celu upamiętnienie miejsc męczeństwa, będących uzupełnieniem szerszych działań realizowanych przez Radę Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, jednocześnie rejestrując dziedzictwo niematerialne w postaci opisanego pełnometrażowego dokumentu.
